 Reference Base  Museum regium, seu catalogus rerum tam naturalium, quam a... |
|
Jacobaeus, O.; Lauerentzen, J., 1710. Museum regium, seu catalogus rerum tam naturalium, quam artificialium, quae in basilica bibliothecae Augustissimi Daniae Norvegiaeque monarchae, Friderici Quarti, Havniae asservantur, gloriosissimae memoriae rege, Christiano Quinto, regnante, ab Oligero Jacobaeo quondam describtus. Copenhagen: Reg. Majest. et Universit. Typog
|
|
|
|
| |
| Location: |
Museums |
| Subject: |
History |
| Species: |
All Rhino Species |
 |
|
Sectio I.
31. CORNU RHINOCEROTIS DUPLEX (Tab. IV no.31) cujus ramus alter acutior pedum duorum, obtusior alter pedis unius longitudinem habet. Animal, quod cornu gestavit, in vivario Magni Indiae Mogolis trucidatum est, unde cornu hoc rarum, Indiae Orientalis commerciis, nostratis quae sunt Consortii, Havniam adportatum & Regi Gloriosissimo, CHRISTIANO QUNITO, perquam submisse oblatum huc venit.
[Translation to be checked] Double horn of a rhinoceros, of which the longer branch is 2 feet, and the other one foot long. The animal which carried the horn, died in the menagerie of the Great Mogol of India, from where this rare horn has been brought to Copenhagen by the traders of the Indies who are in our company, and presented to our King Christian V.
[Means that horn must have arrived in second half of 17th century, during reign of Aurangzeb (1618-1707), reign 1658-1707. ]
32. CORNUA varia RHINOCEROTUM longitudinis diversae, inter quae supereminet illud, quod nigerrimi & splendidissimi coloris longitudine sua tres pedes totidemq; pollices aequat. Ex cornibus his spiritus arte Chemica potentissimus elicitur, de quo uberius Acta Med. & Phil. Havniensia anno 1674. p.166. Licet cornua a scriptoribus omnibus vocentur, rectius tamen, Beati Describtoris sententia, coni ossei appellanda sunt, cum diversae a cornibus aliis naturae e cranio non protuberent, sed in rostri extremitate solida plane & retro paululum inflexa oriantur, alioquin unguess ungulaeq; & calli omnes duriores etiam cornua dicerentur.
33. CORIUM RHINOCEROTIS. Coloris est cineritii, crassum admodum & rugis variis sulcatum, qvod ictui acinacis validissimo facile resistere Scribtores memorant. At J. Bontius in Med. Ind. lib. 1. Cap.14. nobis assert Rhinocerotem femellam, cujus tergum natesq; Japonico ense feritae funt, qvamvis nulJo sequente sanguinis fluore, dissecta tamen aliqva ex parte cute, strias latas & albas apparuisse, testaturq; rugas profundas, quas animal hoc circa latera & in dorso pellis habet, mentiri clypeum, qvem scribtores quidam rhinoceroti affinxerunt. Animal ipsum Bengala. Cambaja, Malacca, Sumatra, Siam & regiones alia copiose gignunt. Grunnitu, oculis, auribus, cauda, rostro, qvod tamen acutius est, porcum refert, luto inprimis gaudet, porcinam hac in parte qvoq; indolem ostendens lingvam habet asperrimam, qva hominem simul ac eqvum, a se prostratum, lambendo necat ac cute & carne usq; ad ossa denudat.
|
|
|
File available
details
Original text on this topic: